Powierzchnia Tatr wynosi 785 km², z tego około 175 km² (22,3%) leży w granicach Polski,
a ok. 610 km² (77,7%) na terytorium Słowacji.
Długość Tatr, mierzona od południowo-zachodnich podnóży Ostrego Wierchu Kwaczańskiego (1128 m)
do wschodnich podnóży Kobylego Wierchu (1109 m), wynosi w linii prostej 57 km, a ściśle wzdłuż
grani głównej 80 km. Grań główna Tatr przebiega od Huciańskiej Przełęczy (905 m) na zachodzie
do Zdziarskiej Przełęczy (1081 m) na wschodzie. Największa szerokość wynosi 18,5 km, przeciętna 15 km.
Znaczną częścią grani głównej Tatr biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewniami Morza
Bałtyckiego i Morza Czarnego. Teren na wschód i północ to zlewiska Bałtyku (dorzecze Dunajca i Popradu),
pozostały obszar to zlewisko Morza Czarnego (dorzecza Orawy i Wagu).
Wrażenie wypiętrzenia masywu górskiego jest pogłębione przez sąsiedztwo głębokich kotlin.
Tatry otaczają: od zachodu i północy – Obniżenie Orawsko-Podhalańskie, od wschodu i południa Obniżenie
Liptowsko-Spiskie. Dna ich dolin znajdują się na wysokości ok. 500–700 m n.p.m. Deniwelacje między
okalającymi kotlinami a szczytami Tatr dochodzą do 2 km.
Podział Tatr Tatry dzieli się na:
Granicą pomiędzy Tatrami Zachodnimi a Wschodnimi jest przełęcz Liliowe oraz Dolina Suchej Wody Gąsienicowej (w granicach Polski) i Dolina Cicha Liptowska (po stronie Słowacji). Tatry Bielskie od Wysokich oddziela Przełęcz pod Kopą. Wyróżnia się także podział na Tatry Polskie i Tatry Słowackie. Opublikowana w roku 2018 mapa Geoserwisu GDOŚ dzieli Tatry Polskie na Tatry Reglowe (najwyższy szczyt: Mała Kopa Królowa (1577 m), Tatry Zachodnie i Tatry Wysokie.
